Door de introductie van nieuwe technologieën, robotica, automatisering, machine learning en automatische intelligentie krijgen we te maken met een herindeling van de arbeidsmarkt. Sommige banen gaan verloren, maar andere banen en zelfs nieuwe werkvormen worden door deze steeds veranderende wereld gecreëerd. Mens en machine gaan steeds hechter samenwerken. Deze ontwikkelingen vragen dan ook om het aanleren van een nieuwe set vaardigheden aan mensen op de arbeidsmarkt en bedrijven en werkkrachten moeten steeds beter om kunnen gaan met technologie.
De werknemer
Naar schatting loopt 21 tot 35 procent van de banen in Nederland het risico nu of later deels of volledig te worden geautomatiseerd. Dit terwijl voor mensen met de juiste vaardigheid op technisch vakgebied de wereld meer open zal liggen en zij juist meer gebruik zullen kunnen maken van allerlei kansen. Het is dan ook belangrijker dan ooit geworden om je gehele leven lang te blijven leren, je te blijven ontwikkelen en niet alleen op de hoogte te blijven van nieuwe technologieën, maar hier ook mee om te kunnen gaan. Door actief gebruik te maken van de mogelijkheden die de technologie biedt, kun je jouw positie op de arbeidsmarkt versterken.
De jobinhoud en de organisatie
De werkinhoud zal over het algemeen minder gericht zijn op de uitvoering: machines en software kunnen steeds efficiënter relatief complexe taken uitvoeren. Ook zijn er steeds minder fysieke ontmoetingen tussen mensen nodig; denk bijvoorbeeld aan digitaal netwerken, het creëren van virtuele gemeenschappen en de creatie van online marktplatforms. Daarmee zal de aandacht in onze job-inhoud dus steeds minder komen te liggen op het uitvoerende deel van onze functies, maar veel meer op het strategische vlak en op het écht contacten maken met mensen.
Een machine kan nog zo efficiënt zijn, een ‘gunfactor’ zal deze niet snel hebben. Een strategische inschatting maken die gaat over mensen zullen wij nog altijd beter doen dan een machine, al kan deze ons hier wel bij helpen.
Wij als mensen kunnen de moderne technologie inzetten om ons te helpen bij de besluitvorming in een strategie.
Neem bijvoorbeeld de Human Resources afdeling van een organisatie. Deze afdeling kan moderne technologie inzetten om goed te kijken naar de CV’s van medewerkers die al bij de organisatie werkzaam zijn en op basis hiervan vergelijkbaar talent uit een pool met kandidaten te vissen. Wat hierin echter belangrijk is, is dat dergelijke modellen wel vatbaar zijn voor bias. Zo kan een organisatie bijvoorbeeld weinig divers zijn (weinig vrouwen, mensen van kleur, weinig variatie in leeftijd van werknemers, etc.), door deze technologie te gebruiken zal hier geen verandering in komen tenzij de technologie op een inclusieve manier geprogrammeerd zal worden. Bij HR-opleidingen zien we nu dan ook al steeds minder aandacht voor administratief werk, wat vrij gemakkelijk over te nemen is door technologie, maar veel meer aandacht voor het strategisch HRM binnen een organisatie en het pro-actief coachen van medewerkers. Dit is een direct resultaat van de invloed van technologie op het vakgebied.
Men kan dankzij de moderne technologie steeds vaker op een steeds grotere afstand werken. We zullen dus de komende jaren mogelijk gaan zien dat veel meer werknemers vanaf plaatsen over de gehele wereld hun werkzaamheden uitvoeren; de groep ‘digital nomads’ die wij nu zien, zal zich zeer waarschijnlijk op enorm rap tempo gaan ontwikkelen. Dit biedt een bijzonder nieuw spanningsveld voor een work-life balance.
Hoe kijk jij naar de invloed van technologie op jouw jobinhoud- en organisatie?